[Περιοδικό ne.o. - Ιούλιος 2005]
Οι εξελίξεις για το "ασφαλιστικό" έχουν για μια ακόμη φορά τον πρώτο λόγο στην απογευματινή δημοσιότητα. Οι συμφωνίες των παρατάξεων, οι πολιτικές των κομμάτων που στηρίζουν τις παρατάξεις, και πολλά άλλα, αναλύονται και σχολιάζονται από δημοσιογράφους που εδώ και χρόνια "έθαβαν" το θέμα ενώ όφειλαν να αναδεικνύουν τη σπουδαιότητά του. Στις αναλύσεις συμμετέχουν κατά περίπτωση διάφοροι ειδικοί επί του θέματος, αναλυτές της ευρωπαϊκής πραγματικότητας, τηλεπερσόνες κάθε είδους που για κάποιο λόγο "πουλάνε", καθώς και οι πολιτικοί άνδρες των οποίων η απραξία, η ανικανότητα, η αναποτελεσματικότητα, η αδιαφορία ή και ο δόλος - διαλέξτε - δημιούργησαν το πρόβλημα του "ασφαλιστικού" και όχι μόνο.
Στο φως της δημοσιότητας έρχονται τρελές αλήθειες τις οποίες πολλοί γνώριζαν και λίγοι τολμούσαν να εκφράσουν. "Ειδικές κατηγορίες εργαζομένων" που υπηρετούσαν σε παραδοσιακούς παράδεισους εκλογικής πελατείας, είχαν επιτύχει εντυπωσιακά προνόμια: παροχές πάσης φύσεως σε είδος, παχυλά εφάπαξ, προνομιακές δανειοδοτήσεις, και ασφαλώς, ανθρώπινες συντάξεις. Η μηχανή του χρόνου όμως, η τεχνολογία, σπρώχνει το χρόνο γρηγορότερα από όσο χρειάζεται για να γίνουν μέρος της ιστορίας όλοι αυτοί οι σύγχρονοι πολιτικοί άνδρες προτού τα αδιέξοδα αναδυθούν. Ετσι, η εκ Βρυξελλών ορμώμενη παρέμβαση, είναι απλά χάδι μπροστά στα όσα περιμένουν τις επερχόμενες γενιές, τα οποία οφείλονται στις πρακτικές που οι προηγούμενες γενιές επέτρεψαν να εφαρμοστούν. "Αμαρτίες γονέων", λέει η παροιμία, μόνο που τα "παιδευόμενα τέκνα" δεν έχουν τη γνώση να αντιληφθούν την ιστορική πραγματικότητα, και η μόνη τους αντίδραση είναι δυστυχώς η ενστικτώδης αντίδραση του αδαούς πεινασμένου.
Κοντολογίς, χρήματα για παχυλές συντάξεις, επιδόματα και λοιπά προνόμια δεν υπάρχουν πλέον στους κρατικούς φορείς. Ετσι, η "γραμμή" είναι η γνωστή από την εποχή που κυβερνούσαν οι "Σοσιαλιστές": η προς τα κάτω εξίσωση των πάντων. "Ολοι στο ΙΚΑ, και βλέπουμε αν και τι συντάξεις θα πάρετε". Στο μεταξύ, όσοι προνομιούχοι προλάβουν εγκαταλείπουν άτακτα το πλοίο με ελαφρά πηδηματάκια, ενώ τα ευρωπαϊκά δικαστήρια αποκτούν τους πελάτες του μελλοντικού "ΛΑΦΚΑ" που όμως θα απασχολήσει μελλοντικούς κυβερνώντες, δηλαδή (κάποιοι νομίζουν ότι) είναι "τρεις πιθαμές" μακριά από ξέρετε τι των σημερινών.
Με απλά λόγια, καθένας πρέπει να φροντίσει μόνος του για τη σύνταξή του, αντιμετωπίζοντας τις ασφαλιστικές κρατήσεις ως άλλη μία φορολογία που δεν υπάρχει τρόπος να αποφύγει. Το πώς ακριβώς θα το κάνει αυτό, επαφίεται στην εφευρετικότητα (που μπορεί να έχει) και τις γνώσεις (που αν απόκτησε μόνο στο ελληνικό σχολείο, μάλλον δεν έχει). Η ιστορία τρέχει γρήγορα, και τόσο η εφευρετικότητα και οι γνώσεις, όσο και η πολιτική των κυβερνώντων, θα κριθούν σε αυτή τη ζωή όλων μας και όχι σε κάποια επόμενη.
Ολα τα παραπάνω ακούγονται "συνταρακτικά" από τους απανταχού παντοφλοφόρους τηλεθωρούντες, πλην μίας κατηγορίας: αυτής των εργαζομένων στην πληροφορική και τα συναφή επαγγέλματα. Γι αυτούς τα πράγματα ήταν πάντα έτσι. Δεν είχαν ποτέ ωράριο, δεν είχαν καμία ιδιαίτερη ασφάλιση και κανένα δια βίου προνόμιο. Πολλοί είχαν και έχουν ΙΚΑ, πολλοί που αμείβονται με δελτίο έχουν ΤΕΒΕ, οι μηχανικοί έχουν το ταμείο τους το οποίο μπορεί και να τη γλυτώσει μαζί με τα ταμεία γιατρών και δικηγόρων, και κάποιοι έχουν και "εταιρική ασφάλιση" ως προνόμιο, αλλά μην περιμένετε τίποτε εντυπωσιακό. Κανείς τους δεν έχει ωράριο, επαγγελματικό δικαίωμα, δικαίωμα στη δουλειά, και γενικά τίποτε "παλαιοκομματικό". Γι αυτό φρόντισε ο Τεχνικός Σύμβουλος της Πολιτείας (το ΤΕΕ) μαζί με τους "θα-ήθελα-να-ήμουν-μηχανικός-από-ΑΕΙ" τύπους κάποιας ΕΠΥ, που σε μια απροσδιόριστη πλέον παρελθούσα στιγμή κατάφεραν τη μη θεσμοθέτηση των νέων τεχνικών επαγγελμάτων. Και πάλι όμως, με μια ερμηνεία που βασίζεται στη σύγχρονη μόδα της απελευθέρωσης των "κλειστών επαγγελμάτων", και αυτή η εξέλιξη έβλεπε "μπροστά". Ετσι είναι η πληροφορική: το επάγγελμα του μέλλοντος, όχι μόνο ως προς το αντικείμενο, αλλά και ως προς τους όρους εξάσκησής του. Τώρα οι όροι αυτοί απλά θα εφαρμοστούν και στα άλλα επαγγέλματα...
Αναρτήσεις
