Εμείς και ο κόσμος

(Περιοδικό ne.o - Τεύχος 64 - Οκτώβριος 2006)

Ο λόγος για την Ελληνική βιομηχανία Λογισμικού. Πολλοί θα πουν "ποια βιομηχανία;", αλλά επειδή έχουμε πολλάκις αναφερθεί στο θέμα τα τελευταία 10 χρόνια που αρθρογραφούμε, σήμερα θα πάμε λίγο παραπέρα από τη συγκεκριμένη διατύπωση του "ξύλινου" αυτού ερωτήματος. Οπως όλοι γνωρίζουμε, σε επίπεδο δηλώσεων, στρατηγικών σχεδιασμών, επιτροπών, αλλά πάνω απ΄ όλα σε επίπεδο προθέσεων, η ελληνική βιομηχανία λογισμικού υφίσταται και πηγαίνει πάρα πολύ καλά. Οπως επίσης όλοι γνωρίζουμε, τα φαινόμενα διαφθοράς υπάρχουν μεν, βαίνουν προς εξάλειψη λόγω του αμείλικτου πολέμου που τους ασκούμε ως κοινωνία, δε.

Επειδή όσο ισχύει η τελευταία διατύπωση, άλλο τόσο ισχύει και η προ-τελευταία, και επειδή -δεν εξηγείται αλλιώς- ο συστηματικός και κατ εξακολούθηση, μεθ' υποκρισίας συνοδευόμενος βιασμός εννοιών, μάλλον μας διεγείρει ως έθνος, θα αναζητήσουμε το στίγμα του ελληνικού λογισμικού στη διεθνή αγορά, εστιάζοντας εκεί που "λογικά" μπορούμε να έχουμε κάτι, έστω και διανεμόμενο ημιτελές και δωρεάν. Να ξεκαθαρίσουμε εξ' αρχής, αυτό που υποδηλώνουν τα εισαγωγικά που τοποθετήθηκαν μόνο στη λέξη "λογικά", ότι δηλαδή πράγματι μπορούμε και με καμία έννοια δεν είναι άποψή μας ότι δεν μπορούμε διότι αυτό απλά δεν θα ήταν αληθές.

Ας πάμε, λοιπόν, στο www.cmsmatrix.com. Εκεί θα βρούμε 639 συστήματα διαχείρισης περιεχομένου, δηλωμένα και χαρακτηρισμένα από τους ίδιους τους κατασκευαστές τους, ώστε να μπορεί κανείς να αναζητήσει με πλήθος κριτηρίων το CMS (=Content Management System) που επιθυμεί. Για τους λιγότερο εξοικειωμένους, να πούμε ότι γενικά πρόκειται για λογισμικό διαχείρισης περιεχομένου στο internet, δηλαδή για "κάτι σαν" μια μηχανή λειτουργίας ενός δικτυακού τόπου με δυναμικό περιεχόμενο (που αποθηκεύεται σε μια Βάση Δεδομένων και όχι σε σελίδες html) που μπορεί να ανανεώνεται συνεχώς και εύκολα, καθώς και να παρέχει διάφορες υπηρεσίες (ημερολόγια, διαχείριση ομάδων, κ.ά.) στους επισκέπτες. Πολλά τέτοια συστήματα διατίθενται ως ανοιχτός πηγαίος κώδικας (open source) ενώ άλλα ακολουθούν ένα μικτό μοντέλο, δηλαδή διαθέτουν ένα μέρος τους ως ανοιχτό κώδικα, και κάποιες υπηρεσίες μπορεί κανείς να τις αποκτήσει μόνο επί πληρωμή.

Είναι χαρακτηριστική και αρκετά λεπτομερής η ταξινόμηση που έχει υποστεί το λογισμικό που έχει καταχωρηθεί εκεί. Στο πνεύμα του open source, το πιθανότερο είναι ότι κάθε σύστημα ταξινομείται από τον ίδιο τον κατασκευαστή του, πράγμα που σημαίνει ότι κανείς δεν εγγυάται την ορθότητα των στοιχείων, αλλά και πάλι, το σύστημα ταξινόμησης ως σχεδίαση, είναι ιδιαίτερα κατατοπιστικό.

Στο θέμα μας, τώρα: πόσα ελληνικής κατασκευής CMS, πιστεύετε ότι υπάρχουν εκεί; Η απάντηση στη ρητορική ερώτηση είναι δυστυχώς αυτή που φοβάστε: κανένα απολύτως. Και καλά, θα πει κανείς, δεν καταγραφόμαστε εκεί, αλλά στον τάδε τομέα διαπρέπουμε. Η δημόσια συγνώμη μας είναι διαθέσιμη σε όποιον μας υποδείξει πού ακριβώς διαπρέπουμε διεθνώς ως βιομηχανία λογισμικού. Διότι στα "καθ ημάς", οι εγκαταστάσεις των ERP, CRM κλπ, ασφαλώς και δεν μετράνε. Μια άλλη εκδοχή θα ήταν να σκεφτούμε ότι δεν καταγραφόμαστε διότι επιλέγουμε να μην καταγραφούμε, όπως πχ επιλέγει η Bentley να μην διαφημίζει τα αυτοκίνητά της στην τηλεόραση. Και πάλι η δημόσια συγνώμη μας διαθέσιμη σε όποιον μας υποδείξει την ελληνική "Bentley" του λογισμικού. Μια άλλη, πάλι, εκδοχή, θα ήταν ότι δεν πιστεύουμε στο open source, αλλά και πάλι, δεν βλέπουμε τη Microsoft να ανησυχεί...

Η πραγματικότητα συνήθως επιδέχεται την απλούστερη εξήγηση: δεν καταγραφόμαστε ως κατασκευαστής λογισμικού CMS ή άλλου, διότι είτε δεν είμαστε καθόλου, είτε είμαστε τόσο "ολίγον" που δεν το πολυ-λέμε προς τα έξω. Βέβαια, οι ψηφιακές στρατηγικές δίνουν και παίρνουν, τα έργα "ανταγωνιστικότητας" το ίδιο, οι επιχειρηματίες γιορτάζουν τις τόσες δεκαετίες που εμπορεύονται ως απλοί τεχνικοί μεταπράτες, από καρφίτσες μέχρι λογισμικό, και γενικώς, διάγουμε την δική μας, ιδιαίτερη πραγματικότητα, την οποία με δυο λέξεις έχουμε χαρακτηρίσει ως "κοινωνία της e-ποκρισίας".