"Καλό το όπλο της κριτικής..."

[Περιοδικό ne.o. - Απρίλιος 2003]

"...αλλά δεν μπορεί να αντικαταστήσει την κριτική των όπλων". Η συγκεκριμένη εκδοχή του ρητού αποδίδεται στον Βλαδίμηρο Λένιν, έναν κομμουνιστή ηγέτη (με πολλές απαγορευμένες λέξεις άρχισε το σχόλιο του μήνα), που δίδαξε αυτά που σήμερα εφαρμόζονται από μια ηγεσία, που εξελέγη από το 50% (και κάτι), του πάνω-κάτω 50% που άσκησε την "ελευθερία" του να ψηφίσει. Η "πολιτική ορθότητα" επιβάλει να μην κατηγορήσουμε τον Αμερικανικό λαό για τις πράξεις της ηγεσίας του, άσχετα αν αισθανόμαστε ότι έχει και αυτός ευθύνη, όπως και όλοι οι "πολιτισμένοι" λαοί της λεγόμενης "Δύσης", της λέξης που ο ιστορικός του μέλλοντος θα χαρακτηρίσει ως τη μοναδική μονολεκτική προφητεία.

Ο "πολιτισμένος κόσμος", ναρκωμένος από την τηλεθέαση των "επωνύμων της κοσμικής ζωής" αλλά και από τα σχολεία στα οποία τον στέλνουν οι υπάλληλοι των πραγματικών Αρχόντων του, απλά παρακολουθεί. Τόσο ναρκωμένος και παράλογος, ώστε στην πράξη να αποδέχεται ότι η επίθεση σε κάποιον που στο παρελθόν ετράφη από την πρακτική της ισορροπίας δυνάμεων σε μια περιοχή και που σήμερα δεν συνάδει με το ρεύμα, είναι "νόμιμη", "δικαιολογημένη" και χρεώνεται εξ' ολοκλήρου σε αυτόν που τη δέχεται! "Αυτός φταίει που είναι τέτοιος" και αν ακολουθήσετε το δόγμα, μπορείτε να πυρπολήσετε το σπίτι του γείτονά σας που τον έχετε δει να δέρνει τα παιδιά του, όντας πρώτα βέβαιοι ότι εκτός από τον ίδιο είναι μέσα και η γυναίκα του και τα παιδιά του, ισχυριζόμενοι ότι δεν ήταν δυνατόν να ζείτε "δίπλα σε αυτόν τον άνθρωπο" που "απειλούσε εσάς, τη γυναίκα σας και τα δικά σας παιδιά".

Το αν το ξύλο με το οποίο δέρνει τα παιδιά σας ο γείτονάς σας του το πουλήσατε εσείς που ξέρετε να κατασκευάζετε μόνο ξύλα για να δέρνονται παιδιά και τα διακινείτε έχοντας ως αντιπροσώπους σας τους λοιπούς γείτονες, είναι άλλη υπόθεση. Ο συγκεκριμένος γείτονας είχε "υποχρέωση" μόνο να αγοράσει το ξύλο για να σας το διαθέσει αν του το ζητούσατε στα πλαίσια της "καλής σας φιλίας". Δεν μπορούσε να το χρησιμοποιήσει με τρόπο που εσείς δεν εγκρίνετε. Και, τέλος πάντων, εφόσον εσείς τον προειδοποιήσετε ότι θα του βάλετε φωτιά στο σπίτι αν δεν συμμορφωθεί, εκείνος μπορούσε πάντα να το εγκαταλείψει και να σας διαθέσει τη μία ή περισσότερες γυναίκες του (ο απολίτιστος!) και τα παιδιά του, διαφορετικά εκείνος θα φταίει για τις πράξεις (σας).

Διαφωνείτε; Αν διαφωνείτε, μπορείτε να κάνετε "αντίσταση" στον (δικαιολογημένο) εμπρηστή: να στέλνετε SMS, να ανάβετε τα φώτα σας το βράδυ, να προωθείτε τα emails που λαμβάνετε, για την περίπτωση που φιλοτιμηθεί κανένας άλλος να δράσει, να σβήσετε την τηλεόρασή σας ώστε να μην βλέπετε το ρεπορτάζ του δια του εμπρησμού εκπολιτισμού του απολίτιστου γείτονά σας. Μπορείτε να βλέπετε με συμπάθεια όσους με αξιοπρέπεια δίνουν τη μάχη ενάντια στον πόλεμο, σκεπτόμενοι πάντα ότι το πρόσωπό τους, τα λόγια τους, τα SMS τους και τα emails τους είναι καταγεγραμμένα, όπως άλλωστε και οι συσκέψεις εθνικών αντιπροσωπειών στον ΟΗΕ. Μπορείτε να τηλε-θαυμάζετε αυτούς που δεν κατάλαβαν πώς οι φίλοι μας, από σκέτο "φίλοι μας" έγιναν "οι φίλοι μας οι βομβιστές αμάχων" και τηλε-προσπαθούν απεγνωσμένα να ρίξουν την ευθύνη στους άμαχους.

Και για να πούμε και κάτι για την Νέα Οικονομία (μη μας κάνουν και έξωση) να σας θυμίσουμε ότι όχι απλώς μπορείτε, αλλά έχετε και υποχρέωση να πουλάτε και να χρησιμοποιείτε περισσότερους servers, εκτυπωτές, λειτουργικά συστήματα, "περιφερειακά", λοιπές εφαρμογές και "ολοκληρωμένες λύσεις" που κατασκευάζουν (ποιοι άλλοι), οι "φίλοι μας". Τρέξτε να "πιάσετε τα πλάνα" πωλήσεων σε πείσμα της κρίσης, για να τους δείξουμε όλοι μαζί ότι εμείς καταλαβαίνουμε το δίκιο τους, ότι εμείς, ότι και να γίνει τα δικά τους προϊόντα θα πουλάμε και τις δικές τους "ολοκληρωμένες λύσεις" θα εκπαιδευόμαστε να εγκαθιστούμε σε όλους τους πελάτες μας. Αρκεστείτε στη διαμαρτυρία του SMS (το πολύ) και τρέξτε, αγαπητοί συνάδελφοι, τρέξτε, διότι δεν ξέρει κανείς ποτέ, σήμερα η έσχατη "ολοκληρωμένη λύση" εφαρμόστηκε στο Ιράκ. Αύριο;