Νέα Οικονομία revisited

(Περιοδικό ne.o. - Τεύχος 79 - Φεβρουάριος 2008)
Δηλαδή, αν, ορμώμενοι από την επικαιρότητα των ημερών, σχολιάσουμε ότι η «Νέα Οικονομία» στην Ελλάδα είναι το ιδιότυπο –τελικά πολιτικό- καθεστώς των πάσης φύσεως «Ζαχόπουλων» και «Αναστασιάδηδων», θα μας χαρακτηρίσουν «λαϊκιστές»; Αν επικαλεστούμε τις επανειλημμένες και σε εντελώς ανύποπτο χρόνο τοποθετήσεις μας σχετικά με το ιδιότυπον του γένους και στην περίπτωση της εντός ή εκτός εισαγωγικών Νέας Οικονομίας από το 1997 και μετά, οι οποίες επιβεβαιώνονται καθημερινά, είμαστε απλά «τυχεροί»; Ασφαλώς όχι, και το θέμα δεν είναι να «ευλογήσουμε τα γένια μας». Είναι να επιβεβαιώσουμε ότι η «δική μας» νέα οικονομία καμία σχέση δεν έχει με τη νέα οικονομία των υπολοίπων Ευρωπαίων τε και βορειοαμερικάνων παγκόσμιων συμπολιτών μας.

Η έρευνα της Eurostat που παρουσιάστηκε στο προηγούμενο τεύχος του ανά χείρας είναι χαρακτηριστική: τελευταίοι στη χρήση του Ιnternet και στην ευρυζωνικότητα στην Ευρώπη των 27, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται χώρες όπως η Βουλγαρία, η Ρουμανία και οι βαλτικές τέως σοβιετικές δημοκρατίες που τροφοδοτούν τα πάσης φύσεως «μπαλέτα» στην Ευρώπη και το Ντουμπάι. Μάλιστα, τελευταίοι. Στα λόγια, τα σχέδια και τις «ψηφιακές στρατηγικές» είμαστε, αλίμονο, πολύ κοντά αν όχι στην κορυφή. Στην πράξη είμαστε τελευταίοι, και προς εμπέδωσιν θα το επαναλάβουμε πολλές φορές.

Το περασμένο καλοκαίρι, σε επιστολόχαρτο που είχε το logo του επιχειρησιακού προγράμματος «Ανταγωνιστικότητα» και από κάτω έγραφε «Ελλάδα ανταγωνιστική: ποιότητα παντού» εστάλη από το ΥΠ.ΕΣ.Δ.Δ.Α. σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες το εξής μήνυμα: «αύριο και μεθαύριο δεν θα λειτουργήσουμε γιατί θα έχει ζέστη και το δίκτυο δεν αντέχει τα κλιματιστικά του δημοσίου». Μάλιστα. Αυτή είναι η Ελλάδα η ανταγωνιστική και είναι καλή μόνο στο να παράγει αξιοθρήνητα ευφυολογήματα του τύπου «ακραία» και «ημι-ακραία» (!) καιρικά φαινόμενα για να δικαιολογεί την ανικανότητά της και την ανεπάρκειά της σε κάθε τομέα. Αν τότε γράφαμε κάτι σχετικό (που, ομολογουμένως, μπήκαμε στον πειρασμό) θα κατηγορούμασταν ως κακόπιστοι και πρόχειροι λαϊκιστές. Το ίδιο και αν γράφαμε κάτι κάθε φορά που δήθεν αποκαλύπτονται οι μίζες και τα σήριαλ διαπλοκής και ευτελισμού για να μας κρατούν αποχαυνωμένους κάτι τύποι που, όπως προκύπτει πλέον και δημοσίως, συμμετέχουν παραπάνω από ενεργά στη σαπίλα. Όμως δεν γράψαμε τίποτε, μέχρι που ο ευτελισμός και η δυσωδία, αλλά και η διάρκεια και ο χρονισμός που παίχτηκε το «σήριαλ Ζαχόπουλου» συμπλήρωσε την εικόνα.

Κοντολογίς, η εικόνα που παρουσιάζουμε στη διείσδυση του Ιnternet και της ευρυζωνικότητας, στη δημιουργία καινοτομίας, στις (λέμε τώρα) απελευθερωμένες αγορές τηλεπικοινωνιών και ενέργειας, και προπάντων στη διαχείριση και την αποτελεσματικότητα των «επιχειρησιακών προγραμμάτων» που σχεδιάζονται για να βελτιώσουν την κατάσταση και να δημιουργήσουν υλικές και άυλες υποδομές, δεν είναι πολλές αποσπασματικές εικόνες. Είναι μία ενιαία εικόνα γεμάτη Ζαχόπουλους, Θέμους κ.λπ. δημοσιογράφους, εντολοδόχους Βουλευτές και Υπουργούς, προσκήνια και παρασκήνια, όλα αυτά σε επεισόδια από λίγο κάθε μέρα.

Είναι η εικόνα της δικής μας Νέας Οικονομίας η οποία αξίζει από μόνη της όσο πολλές χιλιάδες από τις λέξεις που γράφονται στα στρατηγικά σχέδια για την ψηφιακή Ελλάδα, στα πρακτικά των επιτροπών, τα επιχειρησιακά προγράμματα και στους λόγους που οι κάθε είδους παράγοντες και εκπρόσωποι εκφωνούν με ύφος καρδιναλίων με κάθε ευκαιρία. Είναι τα πολλά προσωπικά δράματα της κάθε ασημαντότητας που αναδύθηκε στην επιφάνεια για να «κυβερνήσει» ελέω των παραμυθιασμένων ιθαγενών, που παραιτημένοι από κάθε δημιουργία πιστεύουν πλέον στην κατανάλωση και την υποκρισία και αυτοπροσδιορίζουν το κενό τους με το φανατισμό που αξιωματικά πιστεύει στο «η Κόλαση είναι ο Άλλος» του Σαρτρ.

Αντίλογος σε όλα αυτά ευτυχώς υπάρχει. Όχι σε κάτι που βλέπουμε δημόσια, αλλά στις υγιείς δυνάμεις που δημιουργούν στο περιθώριο σε πείσμα της περιρρέουσας ατμόσφαιρας, που προσπαθούν να κάνουν τον κόσμο λίγο καλύτερο, χωρίς τυμπανοκρουσίες και που ακόμη και αν δεν τα καταφέρνουν, ανταμείβονται από τη χαρά της δημιουργίας. Ας τους ευχηθούμε κουράγιο και ας προσπαθήσουμε να συμπορευτούμε μαζί τους.