Μορφές...

Για πολλούς η "επόμενη μέρα" των πρόσφατων γεγονότων δεν έχει έρθει ακόμη. Αλλοι διαγιγνώσκουν "τάσεις προς εκτόνωση" (η ξύλινη ορολογία παραμένει ίδια στις οικονομικές, πολιτικές, και κάθε είδους ειδήσεις). Οι κυβερνώντες τρέχουν να μαζέψουν ό,τι μπορεί να μαζευτεί ανακοινώνοντας οικονομικά μέτρα ενίσχυσης των καταστηματαρχών. Οι ειδικοί κάθε μορφής, ειδικότητας και ιδιότητας "έχουν πάρει τα κανάλια" και "τα δίνουν όλα". Τα συνθήματα του τύπου "αγοράστε από τα μαγαζιά της Αθήνας" ακούγονται από όλους τους φέροντες τον "πολιτικά ορθόν" λόγο. Οι πολιτικοί της μείζωνος αντιπολίτευσης έχουν πάρει τα πάνω τους και αν έπρεπε να απαντήσουν μονολεκτικά σε όλα, θα έλεγαν τη λέξη "εκλογές".

Τα blog έχουν "ανάψει" και γενικά, ένας ανεγκέφαλος (αυτό ερευνάται), ένα όπλο, μια σφαίρα, και ένα άτυχο παιδί που βρέθηκε μπροστά του, έγιναν το κλειδί για να ανοίξει το "κουτί της Πανδώρας" και να βγουν από μέσα πλείστα όσα τρομερά πράγματα, σχετικά με τα οποία ελάχιστοι θέτουν το ερώτημα: πώς βρέθηκαν όλα αυτά μέσα στο κουτί της Πανδώρας;

Απαντήσεις πολλές, οι περισσότερες σε μορφή ψηφιακού όπιου προς κατανάλωση από παντοφλοφόρους τηλεθωρούντες δανειολήπτες νεοέλληνες. Η "κυβέρνηση της φωτιάς" λένε οι πράσινοι. "Δεν είστε αρκετά δεξιοί και ορθόδοξοι", λένε οι πιο μπλε. "Θερίζετε ό,τι σπείρατε" λένε οι αριστεροί του καναπέως. "Κλείστε τα σχολεία και τα πανεπιστήμια" λένε οι ορθόδοξοι αριστεροί. Για να δει κανείς τηλεόραση, πρέπει να πάρει πρώτα ηρεμηστικά.

Μερικές σκηνές από το σημερινό πρωινό (11.12.2008) γεμάτες με χαρακτηριστικές μορφές:

Ενας κύριος και μια κυρία που αμφότεροι κληρονόμησαν τη βουλευτική έδρα από τον μπαμπά, να αναλύουν με ύφος τα προβλήματα της νεολαίας στην εκπαίδευση και την καθημερινότητα, τα οποία οι ίδιοι, προφανώς, από κάπου τα πληροφορήθηκαν.

Ενα πιτσιρίκι με το υφάκι του 17% εκείνης της δημοσκόπησης, να "μαρκάρει" όπως οι "μεγάλοι" πολιτικοί τον συνομιλητή του και να μην τον αφήνει να ολοκληρώσει καμία φράση που δεν τη βρίσκει Ορθή, και να χαμογελά με χαρά που ήταν κολλητός του Ωραίου.

Ενας κυβερνητικός να προσπαθεί να αναλύσει ότι ούτε λίγο ούτε πολύ, οι καμμένοι θα βρεθούν και ωφελημένοι γιατί θα τους δώσουν και άτοκα δάνεια, θα τους αφήσουν να πάρουν αυτοκίνητο χωρίς τέλη ταξινόμησης (που σε ένα σοβαρό αυτοκίνητο μπορούν να φτάσουν τις αρκετές δεκάδες χιλιάδες ευρώ), θα τους κλείσουν τις ανέλεγκτες υποθέσεις, και διάφορα άλλα, που κάνουν αυτούς που δεν κάηκαν να αναρρωτιώνται για ποιο λόγο δεν πήγαν να παρκάρουν την μερσεντές στη Στουρνάρη ή μήπως να την πάνε σήμερα.

Κανένα, μα κανένα, νέο πρόσωπο. Οι ίδιοι γνωστοί των καναλαρχών, πρωτοκλασσάτοι, θυγατέρες, κυρίες που μόλις βγήκαν από το κομμωτήριο, κόλακες της σημερινής και αυριανής κυβέρνησης που δε λησμονούν να επαναλαμβάνουν το όνομα του Αρχηγού. Ακριβώς οι ίδιοι που τόσα χρόνια κοσμούν με το ανάλγητο βλέμμα τους και το φτωχό πλην φανταχτερό λεξιλόγιό τους τα σαλόνια μας.

Ολοι συμφωνούν στο ότι "η κοινωνία πρέπει να σκύψει πάνω από το πρόβλημα". Καθένας με τον τρόπο του, τις διατυπώσεις του και το δικό του ξύλινο λεξιλόγιο του δικού του Ορθού Λόγου, αυτό λέει: να δούμε το πρόβλημα, να ακούσουμε τους νέους. Μάλιστα. Το μόνο που δεν σκέφτονται είναι ότι για να "δουν το πρόβλημα" πρέπει απλά να σταθούν όλοι μαζί απέναντι από έναν καθρέφτη. Οτι για να το αντιμετωπίσουν, πρέπει να εξαφανιστούν και το μόνο επίπεδο αντικείμενο επί του οποίου να βλέπουν τον εαυτό τους να είναι επίσης ο καθρέφτης. Ολα τα σκέφτονται εκτός από αυτό. Δεν σκέφτονται ότι κάποιον που τον βιάζεις πνευματικά και σωματικά εδώ και χρόνια, δεν αρκεί να του πεις "τι έχεις παιδάκι μου έλα να σε ακούσω".

Ομως, όποιο και να ναι το πάνελ, οι Σοβαροί Δημοσιογράφοι το "στριμώχνουν" μέχρι ένα σημείο. Εκείνο το σημείο που ο τηλεθεατής δεν θα τους προσάψει ότι είναι φιλικοί με τους πολιτικούς, ότι τους κάνουν πάσα ερωτήσεις τις οποίες θα απαντήσουν με τρόπο ώστε να επανεμφανιστούν σα σωτήρες του κοινωνικού πτώματος που το είδος τους δημιούργησε. Εκείνο το σημείο που ο τηλεθεατής δεν θα πατήσει το κουμπί της ζαπιέρας. Μέχρι εκείνο το λεπτό σημείο τους πιέζουν. Ούτε λέξη για τον τρόπο που γέμισε το κουτί της Πανδώρας. Μόνο αναλύσεις για το τι θα γίνει τώρα που οι Ελληνες θα τους ξαναεκλέξουν, τους μεν ή τους δε, αδιάφορο.

Εχουμε μερικές σκέψεις για το γέμισμα του κουτιού της Πανδώρας, τις οποίες θα τις μοιραστούμε και με άλλους και σύντομα θα τις εκθέσουμε και εδώ.