[Περιοδικό ne.o - Ιανουάριος 2004]
Θα λέγαμε "καλή χρονιά", αγαπητοί αναγνώστες, όμως τα ραδιόφωνα και οι τηλεοράσεις έχουν άλλη άποψη: Ευχονται σε όλους μας "Καλά Δάνεια". Αυτή είναι η κυρίαρχη ευχή, αυτά φέρουν οι μάγοι, φέτος περισσότερο από τις άλλες χρονιές: Δάνεια. Για να ικανοποιήσουμε τις μικρές και τις μεγάλες ανάγκες μας. Για να κάνουμε ευτυχισμένους αυτούς που αγαπάμε. Για να περάσουμε τις διακοπές μας στο χειμερινό θέρετρο μαζί με τους επώνυμους. Για να στεγάσουμε το αξιολύπητο είναι μας. Οι όροι είναι δικό μας θέμα, τόσο προσωπικό που δεν συζητείται δημόσια. Σκοπός είναι να αποφασίσουμε να δανειστούμε. Τα υπόλοιπα, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα βρεθούν.
Τα ποσά, ποικίλλουν από τράπεζα σε τράπεζα και από προιόν σε προϊόν. Από 3 μέχρι και 200 χιλ €, αρκεί να έχουμε ένα "όνειρο". Ο καθένας το δικό του όνειρο, άλλων με κίνηση στους 4 τροχούς, άλλο κάμπριο με 300 ίππους και κίνηση αυστηρά πίσω, άλλων με αυτόνομη θέρμανση και θέση στάθμευσης "2,2 x 4,5 m", άλλων, πάλι, με διπλή καμπίνα στην πρύμνη και GPS. Σημασία έχει το όνειρο και κανείς θα πει ότι αυτό δεν είναι κακό. Αυτό σκέφτονται και οι τράπεζες και τολμούν σήμερα να συμβάλλουν στο καλό του καθενός μας και τελικά στο καλό όλων ημών όσων έχουμε όνειρα, ανάγκες και στόχους. Σήμερα μάλιστα, έχουν τη δυνατότητα να μας τα προσφέρουν όλα αυτά με προσωπικούς όρους: τι καλύτερο;
Οσοι από εμάς είχαν την ατυχία να έχουν δανειστεί από άλλη τράπεζα, είναι φέτος πολύ τυχεροί. Μπορούν να μεταφέρουν όλα τους τα χρέη στην μία και μοναδική τράπεζα, στο όχημα που θα τους φέρει στο δρόμο του ονείρου τους, έτσι ώστε να συνεχίσουν να δανείζονται ακόμη περισσότερο. "Εχει για όλους": αυτό είναι το σύνθημα και, για να μην κάνουμε το σφάλμα να το ξεχάσουμε, μας το θυμίζουν συνεχώς τα Μέσα Μαζικής Εξημέρωσης, όπως λέει και ο Πανούσης.
Η επιλογή, βέβαια, είναι δική μας. Ασφαλώς. Μπορούμε και να μην δανειστούμε. Δεν χρειάζεται εμείς να ζήσουμε ούτε με δανεικά τη ζωή των επωνύμων, δεν χρειάζεται να τους επισκεφτούμε στις πίστες που μας διασκεδάζουν, ούτε και χρειάζεται να αγοράσουμε το τελευταίο μοντέλο του ο,τιδήποτε βλέπουμε στο παράθυρο του κόσμου που είναι ανοιχτό μέσα στα σπίτια όλων μας και μάλιστα με τη θέλησή μας. Δεν χρειάζεται να καλύψουμε το κενό που εξάλλου δεν ξέρουμε ότι έχουμε: μπορούμε απλά, τις ώρες που δεν προσποιούμαστε ότι δουλεύουμε, τις ώρες που δεν βλέπουμε τους Ράμπο και τους Εξολοθρευτές να απονέμουν δικαιοσύνη, να υπομένουμε το απαραίτητο για την γενική και αόριστη ανάπτυξη κυκλοφοριακό χάος.
Η καθημερινότητά μας, άλλωστε, θα βελτιωθεί μόνο και μόνο από τα Εργα των παχύσαρκων μηχανών, στους δρόμους, στον πολιτισμό και στα σχολεία μας: αυτό μας επιτρέπεται να ελπίζουμε τηλεθωρώντας. Οσο για τα όνειρα, αυτά είναι καλά μόνο όταν καταλήγουν στην κατανάλωση. Μόνο όταν οδηγούν στον δανεισμό από τις τράπεζες, στις οποίες διαμένουν τελικά οι μόνοι πραγματικοί μας φίλοι: αυτοί που μας δανείζουν τα χρήματα με τα οποία ο καθένας αγοράζει εκούσια ή ακούσια την δήθεν άρνηση του υπόλοιπου τίποτα των Αλλων. Αλήθεια, υπάρχουν και άλλα όνειρα;
Δανειστείτε, λοιπόν, αγαπητοί φίλοι, δανειστείτε για να μην έχετε απωθημένα με τίποτε, και όσο για το ποιο είναι το πραγματικό τίμημα του δανεισμού, μην σας απασχολεί. Τι σημαίνει άλλωστε το ότι θα υποθηκέψετε τη ζωή σας, που λένε κάποιοι; Χαμογελάστε, σφίξτε το χέρι του δανειστή σας όπως θα δίνατε τον οβολό σας στον Δήμιο, ζήστε έστω για λίγο τη χαρά του καταναλωτή γιατί αύριο, ποιος ξέρει, μπορεί η γρίπη που η "φύση" δημιούργησε να σας στερήσει τη ζωή και, αν δεν το κάνει αυτή, μπορεί να το κάνει ο άγνωστος τρομοκράτης, ο τρελαμένος γείτονας, ή ποιος ξέρει τι άλλο. Κλείστε τα μάτια και δανειστείτε. Και καλή χρονιά.
1.1.04
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου